Wat doet zo’n expat nu daar in Isaan? Geen landgenoten in de buurt, zelfs geen Europese cultuurgenoten. Geen cafe’s, geen westerse restaurants. Geen vertier. Welnu, De Inquisiteur koos voor dit leven en verveelt zich helemaal niet. Deze keer verhalen in niet-chronologische dagen, geen weekverslag, wel telkens gewoon maar een blog, soms actueel, soms uit het verleden.


Het regenseizoen

Het regenseizoen is nu in volle gang. Eigenlijk zijn de seizoenen hier nog steeds in orde. Het jaar begon met een koude periode, niet zo aangenaam die tien – vijftien graden wanneer je eigenlijk dertig plus gewoon bent, gelukkig duurt dat gemiddeld maar een weekje of drie. Vervolgens kwam de hitte. Dik over de veertig graden, je moest daar maatregelen tegen treffen, dat is wel erg heet. Nu dus de regens en als alles goed gaat neemt dat af in intensiteit vanaf deze maand. Juli en augustus hebben gemiddeld minder neerslag dan mei en juni. Om in september en oktober weer toe te slaan.
Nadien komt het droge seizoen, zo’n zes maanden lang zon en droogte.

Hier in Isaan zijn de weerfenomenen uitbundiger dan in bijvoorbeeld Pattaya, De Inquisiteur heeft ook daar jarenlang gewoond en het is er veel milder. Gaan zoeken op internet en zie, wij hebben hier een tropisch savanne-klimaat. Heet, droog, uitbundig regenseizoen.

Het huidige regenseizoen begon op tijd en zette zich mild in. De eerste buien vielen lange tijd voornamelijk ’s nachts, overdag was daar de zoals steeds vrolijke zon. Na verloop van tijd begonnen de wolken zich in de vroege avond aan te melden. En vervolgens steeds vroeger, vielen er hevige buien overdag, maar nog altijd afgewisseld met veel zon. Maar nu vallen de regens continu, ook overdag, en zwaar.
In Pattaya zou alles al onder water gestaan hebben, wat een buien. Hier vloeit alles richting rijstvelden en bossen, nauwelijks problemen, slechts af en toe een ondergelopen weg.

De Inquisiteur heeft er weinig last van. Integendeel, hij vind dit het leukste seizoen. Alles is mooi groen. Bossen bloeien en groeien. De beken, grachten en poelen staan vol water, de vis groeit als kool, je kan ze vaak met de hand pakken wanneer ze overmoedig proberen te migreren naar andere oorden. Zoetwaterkrabben zo groot als hun collega’s in zee. Hetzelfde voor de schelpdieren.
Champignons, bamboe scheuten en andere groenten zijn zo weg te plukken uit de bossen. Bananenbomen schieten op, de donkerpaarse bloemen hangen klaar om hun vruchten te brengen. Mango’s zijn oogstbaar als je ze wat zuurder lust. Potplanten bloemen uitbundig.

Het zicht van op De Inquisiteur zijn terras op de bovenverdieping is fantastisch.
Afhankelijk van het tijdsstip wanneer er begonnen werd met aanleggen, zie je de verschillende fases van groeiende rijst : de vroeg bewerkte percelen hebben al hogere planten die donkergroen hoog staan.
Iets latere aangeplante velden vertonen opgroeiende planten gespiegeld in het donkere water waarmee de velden verzadigd van zijn. En vele velden staan nog in vroege fase, en kleuren het landschap, hectaren ver, in die schitterend licht groene tint van hun jonge scheuten. Telkens als de zon even de wolken verslaat zijn de kleurschakeringen adembenemend.

<Kwaai’s>, die typische Isaan-buffels die zo erg gelijken op hun Afrikaanse broeders, trekken zich van de regens niets aan en grazen rustig door. Honden idem dito, gaan gewoon door met hun wandeltochten, hun vechtpartijen, hun bezoeken aan buurthonden. Van zodra het even stopt met regenen beginnen vogels hun lokroepen te zingen, de kikkers geven hun concerten. Tussen de buien schieten leguanen, hagedissen en <tokkei’s> voorbij, op zoek naar prooi. Heel af en toe zie je slangen die vluchten naar drogere oorden en geen tijd hebben om gevaarlijk te zijn.
Prachtig dat alles.

Voor De Inquisiteur sein om wat binnenkarweitjes op te knappen. Een lekkende kraan herstellen. De spuitgaatjes en watertoevoer van de douches reinigen. Een slecht sluitend kastdeurtje herstellen. De waterpomp van nieuwe rubbers voorzien, er is wat lekkage. Een soort ‘grote schoonmaak’ uit voeren in eigen slaapkamer, het terras en de keuken. Water, zeep, schuurborstel, emmers, dweil, … de lokalen begrijpen er niks van, De Inquisiteur verplaatst de meubels en gaat tot in de verste hoeken.
Dat alles kan nu zonder het uitbundige zweten. De acht, negenentwintig graden voelen aan als Belgische lentetemperatuur.

In de shop is het rustig, eigenlijk heel stilletjes. Geen Isaaner die eraan denkt om in deze regens eerst een ommetje naar de winkel te maken. Die gaat nabij de te bewerken velden onder een afdakje slapen tot de buien weg zijn. Eten ze wat ze in handbereik hebben en doen geen inkopen.
Zitten ze ook vaak schuilend te wachten voor een buienloos uur op iemands erf. Maar waar ze ook zitten, ze krijgen dorst, ze willen <sanoek>.
Doch met de brommer eten en of drinken gaan halen, in die regens ? Ho maar.

En kunnen ze gebruik maken van onze ‘gratis levering dienst’ die eega en Inquisiteur hebben ingevoerd. Want mevrouw had weer eens fijn nagedacht.
De dorpelingen werken, in gemeenschap, gratis op elkaars velden, en dat betekent dat de eigenaar voor eten en drinken moet zorgen. Wist De Inquisiteur natuurlijk niks van.
Waarom hun het gewenste niet brengen was het lief haar idee.

Dus leveren we. Enkel in het dorp en omliggende velden, gratis transport. Een telefoontje volstaat.
Voorwaarden : de bestelling moet voor minimum driehonderd baht zijn en cash te betalen, geen krediet.
Heeft De Inquisiteur weer wat te doen. Want die draait natuurlijk op voor de levering, per slot van rekening is het toch zijn auto nietwaar ?
Geen enkel probleem schat, het is leuk. Want bij aankomst gaan de flessen meteen open en een Isaaner deelt. De gratis dienst willen ze belonen dus krijgt De Inquisiteur zonder uitzondering meteen een glas bier onder zijn neus. Tsjonge toch, ze moeten toch eens gaan leren dat De Inquisiteur niet altijd, op elk tijdsstip, met iedereen kan meedrinken.

Maar buiten de extra inkomsten voor de shop komt hij zodoende ook tot meer inzicht in het dorpsleven, komt hij op plekken waar hij anders waarschijnlijk nooit zou komen. Ziet hij mensen bij elkaar, krijgt kennis in familie- en vriendenverbanden. Kijkt hij toe hoe ze dingen doen. Ziet hij hoe snel deze mensen tevreden zijn, een westerling krijg je nooit zo ver om ergens te midden van de rimboe onder een gammel lekkend afdakje te gaan zitten drinken, afwachten tot er een uurtje geen regen valt, en vervolgens tot aan zijn knieën in het water te gaan staan om plantjes te plakken.
Om nadien terug samen te gaan zitten, soms zachtjes keuvelend, soms uitbundig vrolijk grappend.
Of slapend. Maar zonder eten en drank kan dat niet.

Het leven is mooi in Isaan. Vooral als je verloren rijdt hier tussen velden en bossen, voorzichtig kuilen vermijdend op die rode-aarde wegen.
Oriënteren blijft lastig voor De Inquisiteur wanneer enkel de natuur aanwijzingen kan geven.

Wordt vervolgd

19 reacties op “Uit het Isaanse leven gegrepen. Een vervolg (deel1)”

  1. Slagerij van Kampen zegt op

    Het regenseizoen heeft toch ook nog wel een paar nadelen. Op het erf van mijn schoonouders glibber ik door de modder. Wil ik in de avonduren nog even buiten vertoeven met een pintje dan wordt de lamp verduisterd door gevleugeld ongedierte. Wanhopig sla ik wild om me heen om het fladderende ongedierte op een afstand te houden. En dan komen de muggen. Bah, wat stink je weer naar muggespray, zegt mijn vrouw dan. Maar wat doen ze zelf? Pets, klap, pets! hoor je steeds!

  2. Daniël M zegt op

    Wat een verrassing! Een vervolgverhaal…

    Ik heb het verhaal meteen met veel interesse gelezen. Prachtig geschreven en heel goed gedetailleerd. Terwijl ik het lees, zie ik het voor mij alsof ik het met mijn eigen ogen zie. Ik wist niet dat het landschap er tijdens het regenseizoen zo mooi kon zijn. Hiermee verwijs ik o.m. naar de verschillende kleuren van de rijstvelden, naargelang het moment waarop de rijst geplant werd, zoals dat in het verhaal beschreven werd.

    Ik dacht ook, dat alle maanden van het regenseizoen het zelfde zijn. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn.

    Zelf ben ik nog nooit tijdens het regenseizoen in het dorp geweest waar mijn schoonouders wonen. Maar door dit verhaal te lezen, besef ik dat ik er absoluut eens in juli of augustus heen moet gaan.

    En zie daar, het leven met de dorpsbewoners tijdens het regenseizoen: niet alleen “levering aan huis”, maar ook “levering aan ’t veld” 😀

    Ik wou dat ik dat allemaal zelf kan meemaken. In de toekomst zal ik zeker proberen om die kansen te grijpen.

    Bedankt De Inquisiteur, om mij – en wellicht ook de andere lezers – dit alles te laten beseffen.

    Terwijl De Inquisiteur de klusjes en de schoonmaak doet, kunnen de dorpsbewoners zien op welke manier Farang de zaken aanpakken. Een wie weet… Misschien zullen zij die dingen in de toekomst ook zo doen 😛

    Doe zo verder!

    Groetjes van een Vlaming 😉

  3. ergens in thailand zegt op

    Dag Inquisiteur hele mooie verhalen van je en ja de Isaan is zo mooi ik woon er zelf ook.
    Nu ff een vraagje aan jou ben jij ooit in Udonthani geweest met je Eega en in een Bar (Liberty Bar) van een Nederlander want je komt me zeer bekend voor of je hebt een dubbelganger maar dat heeft bijna iedereen op deze aardbol dat hebben ze ergens onderzocht.

    Mzzl
    Pekasu UTH

  4. timker zegt op

    Blij te lezen dat de week een opvolger heeft gekregen !!! Ik heb het weer ervaren als feest van herkenning maar dan zonder het shop-gebeuren. Bedankt !!!

  5. Rien van de Vorle zegt op

    Uit het leven van de ‘Inquisiteur” gegrepen. Ik sta ook op uw balkon en zie al het groen,heel mooi en zo fris allemaal. Gewend aan ‘het Pintje’ in uw vorige prachtige verhalen, was ik nu al ver weg in uw nieuwe verhaal toen de fles toch werd opengetrokken en u een glaasje meedronk terwijl u bestellingen met de auto aan het rondbrengen was. Dus met een slok(je) op achter het stuur?
    Toen ik 25 jaar geleden zo’n 7 maanden in het gehucht van mijn inmiddels ex-schoonfamilie verbleef, was er geen elektriciteit en dus geen TV en ik vroeg mij af wat al die mensen deden als ze tijdens die voortdurende regen al de tijd in hun hutten/huisjes bleven? Toen ik zo’n 9 maanden na die regentijd terug was, viel mij op dat er veel baby’s waren geboren! echt waar en ook begrijpelijk want wat moet je anders doen zonder TV en Computer en geen geeld voor een ‘pintje’. Oh ja! ik was vergeten dat er tijdens het regenseizoen ook veel werd gegokt en ze verstopten zich dan overal, ook in de hutjes ver buiten het dorp tussen de rijstvelden.

    • Arkom zegt op

      In jaren toen Europa niet bestand, gebeurde hetzelfde in de agrarische gebieden van de Lage Landen. Slapen op een hooizolder was een luxe, tenzij je boven de beerput mocht slapen. Die gaf weliswaar warmte … En geen stimulans om kinderen te maken. Ken je plaats dan maar. Grtjs, Arkom.

  6. Dariis zegt op

    Bedankt, ga zo door, jij hebt het begrepen!
    Datius

  7. Martin Sneevliet zegt op

    Hallo Inquisitor. Wat fijn dat u toch verder dent gegaan met u verhalen uit Isaan. Vooral die vrolijke noot er tussen door. Het geeft mij het gevoel toch nog verbonden te zijn met Thailand.
    Eigenlijk zou u uw verhalen moeten bewaren en later moeten bundellen tot een boek.
    Ik denk dat u er heel veel mensen er een plezier mee doet.
    Martin.

  8. Eduardus zegt op

    Na veelvuldig het woord “Inquisiteur” gelezen te hebben werd ik toch een beetje nieuwsgierig wat het nou eigenlijk beteken dat woord Inquisiteur, dus ff gegoogeld op encyclo.nl, toen mijn oog op de rechter kolom viel moest ik wel ff lachen, was dus niet de enige die op Inquisiteur gezocht had, het woord Inquisiteur stond vrij hoog in de rubriek “recent gezocht”……Ja ik weet het….^-^

  9. ser kokke zegt op

    Prachtig verhaal, zo gaat het hier ook in de provincie Lampang.
    En dat is genieten van elk jaargetijde opnieuw.
    Alleen in de “zomer” is het binnen zitten, met de airco een beetje aan: een lamlendige periode, toch wel drie maanden lang hier.
    En nu hier de regen, elke dag, maar pas vandaag voor de eerste keer onafgebroken.
    Gisteren nog zon, een te hete zon nog steeds.
    Maar in de regentijd knap ik weer helemaal op en begin ik weer te klussen en mijn moestuin te bekijken: dat is heel anders hier. Maar ik begin het te leren, ook zonder winter kun hier niet zomaar alles zaaien op het moment dat de temperatuur op z’n Nederlands goed is. De zon verbrand dan alles. En ik wil geen gordijnen boven mijn moestuin, zoals de Thai dat doen.
    Het leven is goed hier elke dag opnieuw.
    Dank je wel, Inqui.
    siteur is bewust weggelaten, ik denk aan een koosnaam.
    Ser

  10. PierreLoot zegt op

    Prachtige verhalen. Ik vraag me echt af hoe jij erin slaagt zoveel animo te blijven verzinnen in zo een feitelijk inspiratieloze omgeving.

    • Slagerij van Kampen zegt op

      Ik denk dat als ik verstand zou hebben van tropische landbouw er nog wel wat inspiratie te vinden zou zijn. Dan zou ik me ook nog wat nuttig kunnen maken. Het je nuttig maken kan je het gevoel geven goed bezig te zijn in het leven. Geld geven aan je schoonfamilie kan iedereen en geeft geen voldoening. Men moet iets prestreren. Bouwt men zijn eigen huis dan geeft dat ook voldoening. Kan ik niet helaas. Probeer ik daar iets op het land te doen dan loop ik meer in de weg dan dat ik wat presteer. Rijst snijden, hopeloos. Enz. Geeft een groot gevoel van nutteloosheid. Je moet in zo een omgeving opgroeien om echt handig mee te doen. Anders verricht je niet meer dan het soort hand en spandiensten dat normalieter kinderen doen. Maar zelfs de kinderen zijn handiger dan ik!
      En dan die alle inspiratie dovende hitte!
      Maar weer de hele dag in de hangmat met een doos bier?
      Kan de dag daar echt niet rondkrijgen.

      • Rob Huai Rat zegt op

        Zoals gewoonlijk weer negatief over je schoonfamilie en het weer en de Isan. Van Kampen kijk eindelijk eens in de spiegel en zeg tegen jezelf het volgende. Ik heb het allemaal verkeerd gedaan en het is mijn eigen schuld. Dan kun je stoppen met ons te vervelen met je eeuwige kritek op je schoonfamilie. Er zijn vele Nederlanders waaronder ondergetekende die al heel veel jaren met veel plezier in de Isan wonen zonder zich te vervelen en ook niet alcoholverslaafd worden. Mischien ziijn dat dat mensen die die hobbies hebben of zich zelf bezig kunnen houden.

    • Erwin Fleur zegt op

      Beste,

      Als u het verhaal leest(goed leest) geeft dit een reëel beeld van de schoonheid
      van de Isaan.
      Ik vind dit weer een heel erg mooi, en goed geschreven verhaal.
      Je moet er van houden, en dat doe ik.
      Met vriendelijke groet,

      Erwin

  11. Leo de Vries zegt op

    Mooi weer gegeven. Wij in Sibunruang(isaan) hebben ook zo een mooi leven met de lokalen. Ik verveel me daar geen moment.

  12. Hansman zegt op

    Wat edn heerlijk geschreven verhaal. Ik kijk uit naar het vervolg!

  13. Leo Bossink zegt op

    Bedankt Inquisiteur, voor het voortgaan met uw prachtige beschrijvingen over het dagelijks leven in de isaan. Het was een prettige verrassing te zien dat u gewoon verder gaat om de lezers hier te plezieren. Ik hoop dat er nog vele verhalen zullen volgen/

  14. Jan Ponsteen zegt op

    Inquisiteur ik zit met smacht op uw volgende verhaal te wachten, het leest zo prettig weg wat u schrijft. Bedankt hiervoor.

  15. Luit zegt op

    Altijd weer genieten van je verhalen, toppie hoor ik blijf nog even in de wachtkamer >>>


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website