Thaise Bokkenpruik

Door Ghostwriter
Geplaatst in Lezersinzending
Tags: ,
6 december 2017

Ik weet niet hoe het bij jullie zit? Maar zowel ik en ook anderen hebben wel eens last van de Thaise bokkenpruik.

bok·ken·pruik (de ~) de bokkenpruik ophebben, ontstemd, slecht gehumeurd zijn, zich koppig, wrevelig gedragen, [(1858) uit de achttiende eeuw, de pruikentijd; droeg men de pruik slordig, als een bok (een nors mens), dan zag men daarin een teken van onverschilligheid]

Bij mijn vriendin uit zich dat wel eens in een zwijgen van meerdere dagen. Maar het gekke is dat ik dat vaak niet eens zie aankomen. Nu kun je natuurlijk zeggen dat ik dan verkeerd bezig ben, of geen goede binding heb met mijn vriendin maar niks is eigenlijk minder waar. Want daar ligt het niet aan. Vaak hoor ik pas na dagen van zwijgen wat er is gebeurd wat dat heeft veroorzaakt. En het zijn vaak futiliteiten, maar ook dingen die helemaal buiten mij of mijn schuld liggen. Toen ik dit de eerste keer mee maakte vond ik dat verschrikkelijk.

Thaise vrouwen

Nu, zoveel bokkenpruiken later weet ik ermee om te gaan en ben ik er inmiddels achter dat vrouwen in Thailand dat zo (kunnen) doen. Zelfs bij de schoonmoeder zie je dit gedrag als pa weer eens iets (wat hij zelf niet weet) heeft gedaan of juist niet heeft gedaan. Ik zie die man soms ook kijken en lachen als een boer met kiespijn want hij weet toch echt niet wat er is gebeurd, terwijl de hele straat en familie dat allang in de gaten heeft. Maar ook hij weet inmiddels hoe er mee om te gaan.

Ik zal jullie een voorbeeld geven. Het beltegoed van de telefoon van mijn vriendin is op. Een probleem, want ze moet bellen als ze klaar is op het werk zodat ik haar kan ophalen. Maar ach op het werk hebben ze een telefoon en normaal gebruikt ze die dan. Ik kan haar niet op een vaste tijd ophalen omdat per werkdag niet bekend is hoeveel werk er is. De eindtijd is dus variabel. Dus de afspraak is dat ik ruim 30 minuten voor het einde werktijd een telefoontje krijg zodat ik ruim op tijd daar te plekke klaar kan staan om haar op te halen. Ik kan haar ook niet bellen want op de werkvloer heeft ze geen telefoon bij zich (geen zakken in haar broek).

Fout?

Kortom ik kan niks fout doen. Fout! Helaas, niks blijkt minder waar. Normaal belt ze van het werk maar deze keer belt ze ineens van uit huis van een vriendin 2 kilometer verder op. Of ik haar daar wil komen halen. Natuurlijk ben ik verbaasd want hoe is ze daar gekomen? Maar goed we stappen nog vrolijk in de auto en gaan haar ophalen. Maar op het moment dat ze in de auto stapt zie ik al aan het gezicht dat ze boos is. Het is oorlog! Er komt geen sjoege (geen goed woord) uit. De bokkenpruik staat weer op.

Wat bleek veel later, ik had haar vanaf 12:00 uur elk half uur moeten bellen want ik wist dat ze altijd op halve of hele uren klaar zou zijn met werken en ik wist dat haar bel tegoed op was en ik wist ook dat ze op de werkvloer geen telefoon bij zich had en dus zij mij niet kon bellen. Logica? ik zie hem niet. Want als je geen telefoon bij je hebt hoe bereik je dan iemand? Verder staat er gewoon een telefoon op het werk waarmee gebeld kan en mag worden, dus waarom eerst twee kilometer gaan lopen? Maar goed als de aap dan uiteindelijk compleet uit de mouw komt dan is het als volgt gegaan: Ze had willen weten hoe ver en hoe lang het lopen was naar het huis van haar vriendin en omdat het zo lang duurde (45 minuten of zoiets) had ik het gedaan. Het was mijn schuld, want ik had immers gezegd dat het 20 minuten lopen zou zijn.

Logica?

Klopt ook precies want wij Nederlanders lopen op een Nederlandse tred en dus precies 5 km per uur en dus duurt 2 kilometer ongeveer, precies !!, 20 minuten. De bokkenpruik staat dus op en die komt er pas vanaf als ze lang genoeg gezwegen heeft en wellicht vergeten is waarom ze eigenlijk boos is. De oplossing: Een abonnement voor haar gsm en dit probleem keert nooit meer terug. De glimlach keert natuurlijk wel weer terug. De logica? Vertel hem mij maar.

Goed dat ik er nu om kan lachen en ook vaak niet meer zoek waar de oorzaak ligt en of die bij mij ligt. Ik weet nu dat als ik er niet op reageer dat het korter duurt dan dat ik pogingen onderneem om er achter komen wat er is gebeurd. Ik kende dit gedrag niet als typisch Thais, maar kijkende naar mijn schoonvader weet ik nu zoveel jaar later wel beter als hij weer eens lacht als een boer met kiespijn.

29 reacties op “Thaise Bokkenpruik”

  1. Cor van Kampen zegt op

    Wat een verhaal. Om zo te moeten leven. Dit heeft niks met een Thaise mentaliteit
    te maken. Ik had haar bij het grof vuil gezet en naar wat anders uitgekeken.
    Cor.

    • HansG zegt op

      Helemaal mee eens Cor.
      Als dat dan gelukkig samenleven moet voorstellen dan ben ik liever alleen!
      Op een bepaalde leeftijd heb je toch voldoende ervaring opgedaan, lijkt me.

  2. Ron zegt op

    Herkenbaar verhaal…….
    Ik heb dit twee keer meegemaakt, dat doodzwijgen. Blijkt toch wel een beetje Thais te zijn. De eerste keer had ik waarschijnlijk iets gedaan wat ik beter niet had kunnen doen, weet nog steeds niet wat maar madam was een paar uur stil. Vond het wel eens lekker rustig voor de verandering en genoot er min of meer van. De tweede keer was mevrouw behoorlijk van de leg omdat ik haar landgenoot even toesprak nadat hij me van de weg wilde drukken. Mocht ik natuurlijk niet doen want het was zijn land, zijn weg, enz. enz. Toen zei ze dat ze weer een paar uur stil zou blijven en het weer zin had om iets tegen haar te zeggen wanneer zij ging praten.
    Ik legde haar toen uit dat dit gewoon niet kon. Verschil in cultuur, komaf, huidskleur, doet er allemaal niet toe, als er iets is praat je met elkaar en niet anders. Daarna gebeurde dit gelukkig niet meer.
    Zoals bovenstaand verhaal hoor ik dit wel vaker van de Thaise vrouw. Waar een mens dan het recht vandaan haalt om de partner dood te negeren en niet vertelt wat er aan de hand is, begrijp ik niet.
    De foto bij het verhaal is er weer één uit duizenden…….je zou zó op ‘delete’ drukken !!!

    • brabantman zegt op

      Denk dat dit niet alleen typisch Thai is. Ben gehuwd geweest met een Rotterdamse. Nu, die kon er ook wat van. Kon soms tot wel een week duren voordat zij haar mond open deed over hetgeen haar dwars zat.
      Als kind zijnde had zij ruim 5!!! jaar niet met haar broertje gepraat vanwege een futiliteit.
      Denk dat het verstandig is simpelweg geen poging te doen om een vrouw proberen te begrijpen. Neem zoals het is en het waait wel weer over…

    • Luc zegt op

      Mijn Belgische ex-vrouw kon exact hetzelfde reageren. Het enige verschil: dit deed zij niet voor enkele uren of dagen maar voor zelfs weken op een stuk – het langste was 5 weken!

      Het heeft volgens mij dus niet iets met typisch Thais gedrag te maken maar met de persoonlijkheid.
      Mijn Thaise vrouw doet dit helemaal niet!

      Blij dat ik van die Belgische vrouw af ben!

      Luc

  3. ferdinand zegt op

    Jij zal heel gelukkig getrouwd zijn.

  4. JoWe zegt op

    Samen in de auto.

    Ik: are you hungry i will stop somewere?
    Zij: up to you.
    Ik: i am not hungry so i can drive to our destination?
    Zij: up to you

    Op plaats van bestemming boos: why you dònt stop somewere i am hungry.

    M.vr.gr.

    • NicoB zegt op

      Prachtig!
      Communicatie is alles, dat geldt voor Thaise dames als voor welke andere nationaliteit ook en ook niet alleen voor vrouwen.
      NicoB

    • John Chiang rai zegt op

      Beste JoWe,de discussie die jij beschrijft,is een typische discussie die ontstaan kan,als zij haar Thai denken vertaald in het Engels.
      Als zij zegt ,,Up to you” vertaald ze dit uit de Thaise taal,,taam chai”,wat vrij vertaald betekent,,vraag je hart”?
      Als jij dan nog een keertje zegt,dat jij geen honger hebt,en dat je ook naar je bestemming kunt rijden, zegt zij opnieuw,, vraag je hart”??
      Hierdoor ontstaat het meningsverschil wat jij hier zo grappig beschrijft,en wat zij door haar terughoudenheid niet anders zeggen wil.

      • Tino Kuis zegt op

        Sorry, John. ‘Vragen’ is ถาม thǎam, met een geaspireerde -th- en een stijgende toon. Hier gaat het om ตามใจ taamchai met een niet-geaspireerde -t- en twee midden tonen.

        Maar je hebt wel gelijk. Dat ‘up to you’ is de vertaling van ’taamchai’ , dat betekent gewoon ‘OK, goed hoor’ als de ander een duidelijk voorstel doet. Er zit ook iets van verzet in ‘nou goed, hoor, ga je gang maar’. Vaak wat geïrriteerd. Bovendien is het meer een beleefdheidswoordje, als ‘Goed’ als iemand vraagt ‘Hoe gaat het?’ terwijl je je rot voelt.

        Je moet dus nooit genoegen nemen met ‘up to you’. Het is onverschilligheid. Want ze geeft immers geen antwoord op de vraag ‘are you hungry?’ Doorvragen is de boodschap ‘Ben je echt niet hongerig?’ Daar kan ze geen ‘up to you’ op antwoorden.

      • Cornelis zegt op

        Hier ben ik ook op gestuit – en ik heb de wederhelft uitgelegd dat ‘up to you’ toch een wat andere strekking heeft dan ’taamchai’. Zo zijn er meer mogelijke misverstanden die voortkomen uit de omzetting van Thais naar Engels………..

    • Antonio zegt op

      Ja dat is inderdaad een Thaise antwoord….waar ik nogal moeite mee hebt….want heb dit TIG………keren meegemaakt…..
      Ben volkomen verrast…dat ik niet de enige bent die dit meegemaakt hebt….
      Toppie……..
      THIS IS THAILAND… (T.I.T.)

    • Ronny Cha Am zegt op

      Inderdaad…hier ga jij in de fout. Je moet uit nature al weten dat een thaise op de regelmatige uren van etenstijd wel degelijk honger heeft en al laat ze dan uit beleeftheid de keuze aan u, doe je het toch fout en vergeet je haar honger gevoel….je take care’t haar niet goed….ze heeft gelijk.
      Farang pas U aan! Of je slaapt nog vele nachten buiten….ha ha haaa.

  5. henry zegt op

    Zegt heel veel over de dames in kwestie, maar niks over Thaise dames. want er is geen verband tussen beiden,
    Maak deze opmerking maar na een huwelijk van 32 jaar en eenjte van 5. Met nog enkele relaties tussen door.

  6. G. Krol zegt op

    Wat ik herken in dit verhaal is de discussie willen aangaan; willen begrijpen. Een brug tussen Engeland en Amerika is makkelijker aan te leggen dan een vrouw begrijpen . Dat vereist logica, op argumenten ingaan. In twee huwelijken en vriendschappen met Thaise vriendinnen, heb ik geleerd dat vrouwen vrouwelijke logica hebben; een contradicitio in terminis. Mijn Thaise vriendinnen excelleerden in deze tegenstrijdigheid. Als je geen onomkeerbare stappen wilt zetten, zou ik, als ik jou was, genieten van de stilte. Maar eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik als man toch altijd een kind blijf en val voor de schoonheid en glimlach van Thaise vrouwen.

  7. robchiangmai zegt op

    Zeer erkenbaar verhaal. Komt bij veel Thai – vrouwen en mannen -.voor.
    Komt mede omdat ze niet gewoon zijn om zich direkt te uiten als er iets is.
    De sfeer moet toch goed zijn?? En ja, als je niet door hebt dat de bokkenpruik
    de sfeer aardig kan verpesten wat verwachten we dan?

  8. Rolf zegt op

    Zulk gedrag accepteer ik nooit.
    Niet van een Thaise en niet van een Nederlandse vrouw.
    Je laat je toch niet terroriseren ?

  9. John Chiang rai zegt op

    Ik geloof niet dat deze bokkenpruik momenten, typisch Thai zijn,omdat er zeker vrouwen zijn van een andere nationaliteiten met de zelfde reacties.
    Reacties die vaak te doen hebben met ontevredenheid,of het gevoel dat ze door haar partner helemaal niet begrepen wordt,wat niet zelden veroorzaakt wordt door cultuur verschil,andere denkwijze,en het gebrek aan een diepergaande discussie,waarbij men zich werkelijk kennen leert.
    Het feit dat ze jou van een vriendin die 2km verder woonde opeens belde,en jij helemaal niet begreep hoe ze daar gekomen was,is reeds een teken,dat je haar niet precies kent.
    Bovendien als je de denkwijze van veel Thais leert kennen,zul je snel merken,dat haast geen Thai bij grote hitte of zonneschijn zich graag bewegen wil,wanneer de man een auto voor de deur heeft staan.
    Ook haar verwachtingen,dat je haar moest bellen,mag in onze oren belachelijk klinken,maar zal als je haar goed zou kennen typisch bij haar denkwijze passen.
    Kortom iedere mens heeft zijn eigenaardigheden,die je alleen door veel met elkaar te converseren ontdekken,en misschien begrijpen kunt.
    De Psychologie geeft als raad,dat je een mens niet veel veranderen kunt,zodat je hoogstens bij verdere Interesse aan een relatie leren kunt,elkaars eigenaardigheden te accepteren,en er zo goed mogelijk mee om te gaan. Veel succes!!

    • Leo Th. zegt op

      Juist John, goed advies om elkaars karaktereigenschappen te accepteren. Reacties als bij het grofvuil zetten of je laat je toch zeker niet terroriseren slaan natuurlijk nergens op; alsof zij perfect zouden zijn. Mijn partner geeft soms ook de voorkeur aan stilzwijgen. Dacht in het begin dat het aan mij lag en wilde dat zwijgen begrijpen door erover te praten. Na zovele jaren samenzijn weet ik wel dat ik dan juist de situatie laat escaleren. Maak mij er niet meer druk om, in feite een futtiliteit in verhouding tot veel wél aangename voordelen van ons samenzijn.

    • Johan Combé zegt op

      taamchai in dit verband betekend eerder volg je hart en niet vraag je hart. “Doe waar je zin in hebt” is mijns inziens een betere vertaling.

  10. Bang Saray NL zegt op

    Wel leuk deze stukjes te lezen, Ik wacht nu alleen op een reactie van een juffertje dat jullie in de Thaise mentaliteit moet verdiepen. 5555

  11. ruud zegt op

    Ach, ik ben ook wel eens uit mijn hum.

    Laatst nog, ik had iemand laten komen, om twee kozijnen te vervangen, die voor een groot deel als voedsel hadden gediend voor een of andere insektensoort. De man komt keurig en doet op zich net werk, maar was in 1 dag nog niet klaar natuurlijk.
    Dag 2 verschijnt hij niet, net zomin als de volgende 2 weken.
    Want het rijst moest van het land blijkt achteraf.
    Daarna wilde hij een deel van zijn gereedschap hebben, want hij moest eerst ergens anders nog wat doen.
    Op mijn mededeling, dat hij maar beter gewoon al zijn gereedschap mee kon nemen, werd met enig onbegrip gereageerd, hij zou toch immers de volgende dag komen…

    Als hij nu gewoon gezegd had dat hij nog geen tijd had voor de klus, omdat hij de rijst moest oogsten, en daarna zou komen, had ik dat prima gevonden.
    Maar om me, zonder iets te zeggen, met niet afgemaakt werk, brokken uit de muur en een stapel afval te laten zitten vond ik toch wat minder.

    Ik heb het werk noodgedwongen zelf afgemaakt. (dat krijg je als je uit je hum bent en iemand naar huis stuurt)
    De dingen, die ik zelf echt niet kon, waren namelijk al klaar.

  12. Fransamsterdam zegt op

    De pruikentijd is 18e eeuws en 1858 is 19e eeuws.

  13. ruud zegt op

    Er is iets mis met het verhaal.
    Namelijk wanneer u haar hebt verteld hoe lang het lopen was naar het huis van haar vriendin.
    Zij wilde weten hoe lang het lopen was, (dus die dag wist zij dat nog niet) en u hebt gezegd, dat dat 20 minuten was.
    Maar wanneer hebt u dan gezegd dat het 20 minuten was, want u hebt elkaar immers niet aan de telefoon gehad?

  14. Marc zegt op

    Misschien als antwoord op haar kinderachtig gedrag moet je ook gewoon de bokkenpruik opzetten en iets langer volhouden dan zij. Er dus een spel van maken, ook al duurt het een paar dagen. Nu heeft ze haar zin weer met een abonnement. Je bent er in feite gewoon ingetuind.

    Als dat niet helpt………andere vriendin zoeken of in ieder geval laten merken dat er meer vrouwen zijn dan alleen zij (kan al tijdens jouw bokkenpruik). Ik ben al bijna 50 jaar getrouwd met mijn nog steeds mooie NL vrouw en ken dit probleem absoluut niet. Als ze een abonnement wil hebben kan ze dat of zelf besluiten of we besluiten samen en we accepteren de uitkomst van onze discussie. Bokkenpruiken zijn bij ons niet nodig….de rest komt vanzelf.

  15. Frankc zegt op

    Ik verval ook wel eens in zwijgen als ik boos ben. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Denk dat het beter is dan gaan schelden, wordt het ook niet beter van. Moet ik nu meteen bij het grofvuil? Is dat hoe relaties werken?

  16. Rob V. zegt op

    Ik sluit me bij de meeste reacties aan: gewoon een kwestie van (botsende) persoonlijkheden of ongelukkige communicatie (of gebrek aan communicatie). En ja, als iemand dan toch op de teentjes getrapt is gaat de ene schreeuwen,een ander gaat uren of dagen op slot. De meeste van osn -gok ik zo- zullen een ervaring hier tussen in hebben. Geen geschreeuw, eventjes boos en dat na een uurtje ofzo als de stoom er af is met je partner praten wat er nu precies aan de hand was en wat voor beide een goede oplossing is.

    Wat ik zelf zou doen bij vage communicatie? Ik kreeg praktisch nooit dat verschrikkelijke ‘up to you’ antwoord. Een onverschillige of op zijn best onduidelijke reactie dat lijkt op een ‘dat moet je zelf weten/beslissen’ , ‘het zal me een zorg zijn’ en ‘het maak mij niets uit’ antwoord. Daar straalt niet bepaald passie, begrip en liefde uit… Krijg je dat toch dan zou ik de vraag aanpassen: wat wil jij schatje? Heb je zin in een …?

    Maar het lijkt mij dat je hier vanzelf wel op leert inspelen, want een relatie gaat immer om communiceren. Over en weer. Als je elkaar een beetje leert kennen weet je wel wat je van de ander kan verwachten en hoe jij en je partner daar op in moeten spelen. Je kunt dan wel een beetje elkaars gedachten leren te lezen, maar een helderziende zal je nooit worden.

    Gaat het toch keer op keer mis dan zijn jullie misschien niet voor elkaar gemaakt. Maar een beetje miscommunicatie hoort er bij, mannen en vrouwen blijven deels toch ondoorgrondelijk.

  17. Pompoei zegt op

    Als ze tegen mij zeggen #up to you# vraag ik altijd is dat ja of nee. Dan moeten ze wel een duidelijk antwoord geven.

  18. Kees zegt op

    Ik lees regelmatig verhalen op dit blog over zogenaamde eigenschappen van ‘Thaise vrouwen’ en ik kan me niet altijd aan de indruk onttrekken dat de schrijvers van dit soort epistels geen of heel weinig ervaring in relaties met (Westerse)vrouwen hebben; het lijkt af en toe wel of ze net pas ontdekt hebben hoe vrouwen in elkaar steken (wellicht is dat ook zo) en hun ervaringen dan projecteren als typische eigenschappen van de ‘Thaise vrouw’. Ook hier lijkt dit het geval te zijn.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website