Hoe blij kun je zijn met een simpel bord eten

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Dagboek, Goede doelen, Thomas Elshout
Tags: ,
23 november 2013

Ayutthaya – Een warme middag in het droge seizoen. Terwijl het voor mij dagelijks een sport is een voordelig verblijf met airco te vinden, ontvang ik vanuit thuis het bericht dat er in Nederland al weer ruiten gekrabt moeten worden en de eerste sneeuw onderweg is.

Sinterklaas, kerst maar ook een vers sneetje desembrood met kaas, een frikadel speciaal of een lekker vers harinkje aan de kraam zijn relatief kleine dingen van thuis waaraan langzaam grotere behoefte begint te bestaan. Maar andersom is er een kleine kans dat ik thuis zo’n groot en bijzonder fietsavontuur had beleefd.

Ik ben nu een maand onderweg en mag wel zeggen dat de belevenissen tot nu toe alle verwachtingen hebben overtroffen. Het begon met een zaligmakend verblijf in Chachoengsao waar ik op hartelijke wijze ontvangen werd door de familie van Fha. Ik ken Fha van een wedstrijd die werd uitgeschreven door Tourism Authority Thailand (TAT) en waarbij zij uiteindelijk een verzorgde reis van 3 weken langs verschillende vrijwilligersprojecten won.

Het achterliggende doel was om over de bezochte projecten te bloggen op de projectwebsite www.thelittlebigprojectthailand.com. Natuurlijk had ik die prijs ook graag gewonnen maar achteraf gezien heeft het volgen van de winnaars mij verder geïnspireerd voor het doorzetten van mijn huidige project .

Tijdens mijn verblijf in Chachoengsao heb ik me dankzij de goede zorgen van Fha’s familie (foto 1, links) goed kunnen voorbereiden op de eerste fietsetappe richting Pattaya.  Dankzij Thailandblog ben ik reeds in contact gekomen met verschillende in Thailand wonende Nederlanders, waaronder Henk die met Kai in Chonburi woont (foto 2, rechts) . Dit werd de eerste stop op weg van Chachoengsao naar Pattaya.

Het blijft leuk om de verhalen van geëmigreerde Nederlanders te horen. Met name onderwerpen als liefde, corruptie, afval en kosten van levensonderhoud doen het altijd goed. Met Henk was dat niet anders. Wat betreft cultuurverschillen waren we het er roerend over eens dat het wederzijds respecteren van normen en waarden de belangrijkste sleutel is voor een aangenaam bestaan.

Na mijn korte verblijf in Chonburi ging de reis verder richting Pattaya. Aldaar maakte ik de eerste dagen als toerist kennis met de lokroep van de Thaise dames. Het is leuk en lijkt onschuldig maar tijdens mijn projectbezoeken in Pattaya kreeg ik een heel ander geluid te horen.

In The Pattaya Orphanage maakte ik kennis met  vrijwilliger Timo (foto 3, links: Op de fiets met Timo bij The Pattaya Orphanage). Hij heeft zijn eerste jaren in dit weeshuis doorgebracht en is later geadopteerd naar Duitsland. Middels het vrijwilligerswerk kan hij teruggeven wat hij er eerder ontvangen heeft. Bij het zien van de kinderen viel me direct één ding op: het overgrote deel is half Thais.

Een reden dat pasgeborenen te vondeling worden gelegd is omdat ouders onvoldoende geld hebben om voor ze te zorgen. Het is echter eerder regel dan uitzondering dat het kind afkomstig is van een alleenstaande moeder. Een conclusie trekken is dan kinderspel.

Mijn bezoek aan Openaid was niet minder onthullend. Deze organisatie houdt zich bezig met het voorkomen en bestrijden van handel in jonge meisjes. Samen met vrijwilliger Krit fietsten we langs twee dorpen waarmee ze samenwerken. De voornaamste activiteit is het ontwikkelen van lesprogramma’s die de kinderen leren om binnen hun eigen leefomgeving een succesvol bestaan op te bouwen. (foto 4, rechts: Op bezoek bij een school in een van de dorpen waarin Openaid actief is)

Zo zijn er in nauwe samenwerking met het dorpsbestuur onder andere vistanks en professionele kweekbakken geïnstalleerd waarmee de kinderen op praktische wijze leren over het verdienen van de kost. Ook is er een actieve dialoog tussen Openaid en de ouders van de kinderen. Vrijwilligers geven voorlichting aan meisjes om hen een sterkere positie te geven in de maatschappij. Dat dit nodig is blijkt wel uit de grote hoeveelheid probleemgevallen die zich nog altijd dagelijks bij de organisatie melden.

Prostitutie is onlosmakelijk met Pattaya verbonden en mits dit goed gereguleerd zou worden is daar niets mis mee. Helaas is dat niet de realiteit en zal het probleem voortbestaan, zeker zolang er vanuit toeristen vraag blijft naar diensten die in hun eigen land (evengoed) strafbaar zijn. De fietsrit met  Krit is er dan ook een die eigenlijk verplicht zou moeten zijn voor deze specifieke groep toeristen.

Na de ontluikende projectbezoeken in Pattaya heb ik de reis terug voortgezet richting Bangkok. De route voerde over Sukhumvit Road, een van de drukste wegen in Thailand. In mijn blogpost Pattaya per tandem lees je meer over het fietsen onder Thaise omstandigheden. In Bangkok heb ik een bezoek gebracht aan de ambassade om aldaar ambassadeur Joan Boer te ontmoeten. Samen hebben we enkele blokken door Bangkok gefietst en het kort gehad over de potentie van de fiets voor Thailand (foto 5, links).

Kortgezegd komt het erop neer dat, hoe matig de faciliteiten voor fietsers soms ook zijn, het begint bij het gebruik van de fiets voor dagelijkse bezigheden. Het is in Thailand nu eenmaal de gewoonte om zelfs voor korte ritjes de auto of scooter te gebruiken. De uiterst kleine groep die de fiets gebruikt, doet dat meestal als vorm van sport, met flitsende fietsen en speciale sportkleding. Dat fietsen wel aan populariteit wint in Thailand, merkte ik op het drukbezochte evenement Bike Fest.

Bike Fest is een grote fietsbeurs die plaatsvond op twee verdiepingen van het Makkasan station. Natuurlijk ben ik hier op de tandem naartoe gefietst en heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt mijn tandem te introduceren bij het publiek. Naast een prominente plek op de beursvloer werd ik zelf ook uitgenodigd voor een interview op het podium (foto 6, rechts). Ik heb mijn project uitgebreid toegelicht en werd daarna direct geïnterviewd voor The Human Ride Magazine.

Op Bike Fest waren natuurlijk veel enthousiaste fietsers aanwezig waaronder ook clubs die op vaste avonden in de week fietstours door Bangkok organiseren. Zodoende fietste ik op een dinsdagavond mee met Alley Cyclists en op een woensdagavond met de Pantip Bikers. Het is niet alleen leuk om ’s avonds door Bangkok te fietsen, je ontmoet ook enthousiaste locals die je overigens met uiterste zorg veilig de stad door loodsen.

Voor mijn vertrek uit Bangkok stond mij nog een grote uitdaging te wachten: de Bangkok Marathon. Inmiddels kan ik tevreden terugkijken op een bijzondere marathon waarvan ik uitgebreid verslag uitbreng op mijn blog.

Mijn fiets en ik zijn inmiddels in Ayutthaya van waaruit de reis in oostelijke richting wordt voortgezet om uiteindelijk begin december bij Ubon uit te komen. Ik moet zeggen dat de combinatie sport en reizen me uitstekend bevalt. Hoewel ik nog maar relatief kort onderweg ben, voelt iedere nieuwe bestemming als een kleine overwinning. En, een dag lang fietsen maakt de kleine dingen weer groot.

Hoe blij kun je zijn met een simpel bord eten, een eenvoudig bed of zelfs een koude douche? Ik kijk er meer naar uit naarmate de dag verder vordert. Als lunch eet ik meestal een bord pad thai en als avondmaal  het liefst rijst met een dagverse curry. Voor de prijs hoef ik het allemaal niet te laten. Eten doe ik praktisch altijd op een lokale markt en zelden reken ik meer dan anderhalve euro af.

Afgezien van een goed bed is de dagelijkse halve liter Leo bier misschien nog wel het duurste, maar tevens ook wel hetgeen waarvan ik nog het meeste geniet. Volg mij via Facebook of mijn website. Heb je tips, suggesties voor mijn reis? Stuur me dan een e-mail.

Thomas’ eerste verslag ‘Op een tandem door Thailand voor het goede doel’ stond op 17 oktober op Thailandblog.


Ingezonden mededeling

Op zoek naar een leuk cadeau voor sinterklaas of kerstmis? Koop Het Beste van Thailandblog. Een boekje van 118 pagina’s met boeiende verhalen en prikkelende columns van achttien bloggers, een pittige quiz, handige tips voor toeristen en foto’s. Bestel nu.


8 reacties op “Hoe blij kun je zijn met een simpel bord eten”

  1. cor verhoef zegt op

    Thomas, ik neem mijn hoed, pet, keppel en hoofddoek en koksmuts voor je af. Grote klasse en goed geschreven

  2. GerrieQ8 zegt op

    Klasse Thomas, je bent goed bezig. Hou vol en vergeet vooral ons niet te informeren op Thailandblog.nl
    Een korte reactie, maar goed bedoeld. Hoop dat de moderator het toestaat.

  3. Bacchus zegt op

    Thomas, mocht je nog richting Khon Kaen fietsen, je bent bij ons van harte welkom. Ik heb alle respect voor mensen zoals jij die op deze wijze “confronterend” rond fietsen en sociale problemen aan de kaak stellen.

    Ik heb delen van je blog gelezen en herken zaken die ik jaren geleden zelf (helaas) heb mogen aanschouwen. Halfbloed “wezen”; kinderprostitutie; gedwongen prostitutie en uitbuiting. Ik heb zelf nooit begrepen dat je jezelf als goed geaarde westeling happy kunt voelen in bepaalde plaatsen. Ik wil niet zeggen dat het hier in de regio niet voorkomt, maar er zijn plaatsen waar het er dubbeldik opligt. Dat zijn ook de plaatsen die ik persoonlijk mijd als de pest. Iedere baht die je daar uitgeeft, stimuleert meer ellende. Helaas lopen er veel mensen rond met oogkleppen, dus een oplossing zal niet snel gevonden zijn.

    Ik wens je nog veel fietsplezier in Thailand!

  4. Bert Hellendoorn zegt op

    Hallo Thomas,

    Goed verhaal. Ik ben benieuwd hoe jij je routes uitzoekt. Je gaat wel over drukke wegen lees ik. Is het niet mogelijk om over rustiger wegen te gaan. Over een jaar ga ik ook naar Thailand, met pensioen, en wil ook graag op de fiets gaan rondtrekken nadat ik wat geacclimatiseerd ben. Wil in Chiang Rai gaan wonen. Ook wil ik wel vrijwilligerswerk gaan doen alleen de kosten houden me tegen. Ik heb 3 jaar geleden ook gewerkt als vrijwilliger en was daar 250 euro in de week voor kwijt. Nu was dat voor mij ook een soort vakantie en vond ik het niet erg. Maar als ik daar met mijn pensioentje, ik stop eerder met werken, woon en dat ook nog eens moet betalen dan lukt me dat niet.
    Heb je nog tips voor me?

    Ik blijf je volgen en wens je veel succes

    • Daniel zegt op

      Ja het is zoals je aangeeft doorgaans een dure zaak. Als vrijwilliger wil ik mij wel inzetten voor de goede zaak maar wens niet de sponsor te zijn van de organisatie. Er word dan meestal aangegeven dat de bedragen ten goed komen aan de gemeenschap. He daar nochtans nooit iets van Bemerkt. Zelf ben ik via een lerares een achttal jaren terug les gaan geven in een dorpsschooltje een 35 km van CM nadien is dat uitgegroeid tot elke dag een ander schooltje. Tot twee jaar terug men vreesde problemen te krijgen aangezien ik met een retirementvisa dit zonder workpermit niet meer mocht doen. Wil het na mijn goede ervaringen nog steeds doen, maar wil mezelf niet in moeilijkheden brengen. Nu is mijn enige bezigheid nog rondrijden in de omgeving maar gezien de ouderdom nu enkel nog op vlak terrein. Mijn zotte jaren zijn voorbij Nu rustig aan doen

  5. foodlover zegt op

    Fantastisch geschreven je verhaal. Het mooiste vind ik dat je toch ook zo geniet hier in Thailand en dat je bepaalde dingen goed overziet.
    Het zijn inderdaad de kleine dingen die het doen.b.v. jouw verhaal lezen, ga zo door en geniet van al het moois dat Thailand te bieden heeft, ik blijf je volgen.

  6. Thomas Tandem zegt op

    @Bacchus: Khon Kaen ligt vooralsnog niet op de geplande route. Ik fiets nu in oostelijke richting naar Ubon en ben voornemens daar de grens over te steken en door Laos in noordelijke richting te reizen. Bij een routewijziging zal ik je aanbod in m’n achterhoofd houden!

    @Bert: Na Bangkok heb ik aanzienlijk meer B-wegen bereden. Het decor is een ware verademing met de door smog omhulde highways. Het is alleen maar net waar je binnen bepaalde tijd naartoe wilt reizen want soms zijn de highways nu eenmaal wel het snelst. Wat dat betreft: naast een fles water is de smartphone mijn grootste vriend op de weg, zelfs op de saaiere rechte wegen is er altijd wel een mooi album of interessante podcast die je erdoorheen slaat.

    @Bert, @Daniel: Een bevriend blogger uit Londen schreef eerder een zinnig artikel over het al dan niet betalen voor vrijwilligerswerk, hier te lezen: http://inspiringadventures.co.uk/2013/07/02/volunteering-abroad-pay-to-join-or-do-it-yourself/

    @Allen: Hartelijk dank voor jullie leuke feedback en support! Groeten uit Khorat!

  7. kees cirkel zegt op

    Tomas kun je mij misschien een adres geven waar ik vis tanks kan kopen in Thailand ik ben bezig om in een dorp een vis kwekerij voor de bevolking op te zetten en zoek nu wat vis tanks die een beetje betaalbaar zijn, ik zou erg blij zijn met elke informatie die ik zou kunnen krijgen.
    met vriendelijke groet kees cirkel


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website