Nu we de inwendige  en educatieve mens bij de Karen kinderen in het dorpje Pakayor enigszins hadden versterkt, werd het tijd voor de medische kant.

In Pakayor, op een steenworp van de Birmese grens, wonen circa 400 Karen-vluchtelingen, waarvan naar schatting 60 kinderen jonger dan zes jaar. De vraag luidde: wat voor gezondheidsproblemen hebben deze kinderen?

Daar is slechts één antwoord op mogelijk: we moeten dat ter plekke onderzoeken door een ‘medical clinic’. We hadden geen idee hoeveel ouders met hun kinderen zich op zaterdag 25 februari zouden melden. Met ‘we’ bedoel ik: gepensioneerd accountant Hans Goudriaan, Lionslid Rudi Jansen en schrijver dezes. We vonden een voormalig Amsterdamse huisarts, woonachtig in Cha Am, bereid om de kinderen te onderzoeken. Om begrijpelijke redenen wil hij liever niet bij naam en toenaam genoemd worden. Uiteindelijk zijn Thaise autoriteiten niet zo blij met hulp aan de Karen. De arts werd bijgestaan door een Franse chiropractor, Emma Wigglesworth (directeur/verpleegkundige van het British Education Center in Hua Hin) en enkele vrijwilligers van de Australische NGO Connect3e (.org, een fraaie website). Connect stelt zich ten doel de Karen in Thailand te ondersteunen door ‘Embrace,  Educate en Empower’.

Hans Goudriaan had van geld dat de Lionsclub IJsselmonde en de lezers van Thailandblog vorig jaar geschonken hadden, enkele flinke zakken medicijnen gekocht, evenals zaken als muskietennetten en verbandmiddelen. Je weet immers nooit wat je te wachten staat. En omdat kinderen én hulpverleners ook honger hebben, brachten we 120 bakjes met gebakken rijst mee. Zowel de medicijnen als de rijst gingen er in als koek.  De arts signaleerde één geval van malaria en één ernstige oogaandoening bij een moeder. Deze gevallen werden doorverwezen naar een ziekenhuis. Verder de verwachte gevallen van diarree, hoest, schimmelinfecties en wormen. De kinderen kregen tevens voorlichting over handen wassen, in bad gaan en tanden poetsen. Een jonge tolk zorgde ervoor dat de hulpverleners de Karen verstonden en andersom.

Daarna toog het gezelschap naar een Karen-dorp dat nog veel dieper in de jungle lag: Pala U Noi. Wederom moesten we drie keer een riviertje oversteken en een uitermate slecht begaanbaar pad af (waarbij ik  een spatbord kwijtraakte). Pala U Noi is een verzameling armzalige hutten. Vanuit de omringende jungle stroomden moeder met hun kinderen naar het huttenkerkje waar de Amsterdamse huisarts en Emma spreekuur hielden. Van enige privacy was uiteraard geen sprake, maar daar was ook geen behoefte aan.

Duidelijk is dat dit dorpje onze hulp nog veel harder nodig heeft dan Pakayor, dat zich inmiddels al aardig kan bedruipen. Hier zaten vrouwen van begin twintig die al vier of vijf kinderen op de wereld hadden gezet. Seksuele voorlichting en de beschikbaarheid van voorbehoedsmiddelen en de pil zijn hier een eerste vereiste.

Emma c.s. had enkele pakken gebruikte kinderkleertjes meegenomen. Daar gingen glunderende kinderen na afloop trots mee naar huis. Ondanks de moeilijke bereikbaarheid hopen we de komende maanden de noden van de Karen hier enigszins te verlichten.

In Nederland kunt u giften overmaken op de bankrekening van de Lions-club IJsselmonde, ING 66.91.23.714 ovv Karen Hua Hin. Hans Goudriaan zit in de kascommissie en heeft dus goed zicht op inkomsten en uitgaven.
In Thailand uw bijdrage gaarne naar: Siam Commercial Bank Hua Hin rekening 402-318813-2 ten name van mr Johannes Goudriaan (lokale Thai bath rekening).

Donateurs wordt verzocht hun overschrijving te mailen naar Hans Goudriaan ([email protected]) en naar welke rekening, waarna hij (direct nadat geld is bijgeschreven) uw storting zal bevestigen. Het is helaas niet mogelijk om op naam van Lions in Thailand een rekening te openen.

 

3 reacties op “Karen bij Hua Hin hebben nog veel medische hulp nodig”

  1. TH.NL zegt op

    Een heel interessant artikel Hans Bos. Prachtig om te lezen hoe de Amsterdamse arts en Emma – en natuurlijk al de anderen – hun vrijwilligerswerk doen onder de Karen bevolking en daar doen wat ze kunnen.
    Triest om te zien dat geen enkele lezer – inclusief de redactie – van dit blog een reactie heeft geplaatst. Kennelijk vindt men het afbreken van strandbarretjes, de huurprijzen van huizen, verhalen over ladyboys, het wel en wee in Pattaya etc veel belangrijker en wil men daar wel graag opreageren.
    Jammer.

  2. Bert Vos zegt op

    Beste Hans Bos,
    Het lijkt ons, de redactie van de Aziatische Tijger, een goed idee om een verhaal te maken over Pakayor voor de nieuwssite en andere media zoals het reismagazine East. Aangezien ik van zaterdag 21 april tot en met maandag 23 april in Hua-Hin ben, alvorens dinsdag naar Rangoon in Birma te vliegen, leek het me een goed idee om daar een bezoek te brengen voor een repo over dit dorp en haar bewoners, met als invalshoek de situatie en ontwikkelingen in Birma. Hoe kan ik daar komen? Ik ben in 2009 in twee vluchtelingenkampen bij Mae So geweest en heb daar ook over geschreven.
    gr. Bert Vos.

    • Hans Bos (redactie) zegt op

      Beste Bert. Ik neem contact met je op via je mail.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website