IJsvogels of kingfishers?

Een vreselijke dag in de auto. Helemaal naar Kanchanaburi. Laat in de middag komen we in het Sayok Natuurreservaat aan. Het is hier net zo koud als in het Noorden.

We slapen op een boot voor vierhonderdvijftig Baht per persoon. Dit lijkt duur, maar het is inclusief een avondmaal en een ontbijt. Eigenlijk tot onze verbazing zijn die twee maaltijden uitstekend, waardoor de prijs weer meevalt. Voor het avondmaal drinken we nog Mekong op het terras van Adel en Jan, mijn jongste zusje en haar man, aan de waterzij.

Ik sta vroeg op. Het is stervenskoud. Na het ontbijt maken we een korte wandeling aan de overkant van de Kwai. Die overkant is te bereiken via een angstig schommelende hangbrug. Ik loop natuurlijk in mijn enkele overhemd en denk alleen maar aan het warme Pattaya. We maken nog een boottocht en ik vertel mijn zusje dat ik een vorige keer verschillende ijsvogels heb gezien. Precies op dat moment roep ik uit: “kijk daar is er een!” Tot onze vreugde zien we daarna verscheidene exemplaren in schitterende blauwe en rode kleuren. Dat maakt de kou weer goed. Prachtig zoals ze op een tak zitten en als een raket naar beneden duiken. Ze verdwijnen onder water en komen even later weer terug, meestal met een visje in hun bek.

De foto is geen eigen fabrikaat. Ze zijn te vlug en te ver. Merkwaardige naam trouwens, ijsvolgels. Dit slaat op niets. In het Engels heten ze kingfishers en dat is naam, die precies uitdrukt wat ze zijn. Andersom vind ik een ananas veel lekkerder klinken dan pineapple. Ze smaken dan ook naar ananas.