Een meedogenloze Farang

Door Frans Amsterdam
Geplaatst in Leven in Thailand
Tags: ,
2 oktober 2021

Cat, zo zal ik haar in dit verhaaltje maar noemen, de dame die ik had uitgenodigd om mij een paar dagen in Pattaya te komen opzoeken, heeft thuis onder andere de zorg voor haar zoon van 13 en haar dochtertje van 2 jaar en 8 maanden. Zoonlief luistert niet meer zo goed naar mamma en is vaak de hort op met vrienden. Het dochtertje gaat inmiddels naar de school die gelukkig vlakbij is.

Ik zag een filmpje waarop het meisje de weg ernaar toe aflegde, vrolijk stappend met een tas op wieltjes die bijna net zo groot was als zijzelf. Heel aandoenlijk. Met de Scandinavische vader is geen contact meer en ook financieel laat hij het afweten.

Cat probeert wat centjes te verdienen met een winkeltje (lees: vier palen en een golfplaat) in tweedehands kleding. En ze verkoopt eten, dat ze zelf maakt. Haar spicy spaghetti schijnt erg gewaardeerd te worden. Licht problematisch is het feit dat de hele familie slechts de beschikking heeft over één kookpitje, dus het is vaak schipperen geblazen.

Veel zoden zetten deze activiteiten natuurlijk niet aan de dijk en het is dan ook voortdurend balanceren op de rand van een crisis. Als dochtertje-lief eens ziek is, is het maar hopen dat ze vanzelf weer beter wordt. Van het betrekkelijke luxe leventje dat Cat zich als bargirl in Pattaya kon veroorloven is beslist geen sprake meer en het saldo van de bankrekeningen bevindt zich al lange tijd op het nulpunt.

Problemen met de pinpas

De laatste keer dat ze in Pattaya was geweest en haar pinpas had gebruikt was eind vorig jaar. Misschien verklaart dat ook dat ik woensdagmiddag het verheugende bericht ontving dat ze op Ubon Ratchathani Airport was, meteen gevolgd door het even zo alarmerende zinnetje dat ze problemen had met haar pinpas en dat ze de bahtjes die ik op haar rekening had gestort niet kon opnemen. Geen geld om ticket te kopen. Of ik even voor de tweede keer geld kon storten, nu bij een andere bank, de noodzakelijke gegevens stonden er al bij.

Als je zo naïef bent om je op deze kinderlijk eenvoudige wijze naar de (slacht)bank te laten leiden, verklaart iedereen je na afloop volkomen terecht voor gek. Aan de andere kant wilde het er bij mij niet in dat uitgerekend zíj mij zou belazeren.

De angst om de door mijzelf in het leven geroepen reputatie van Pattaya-kenner te schaden en bij thuiskomst in Nederland met hoongelach door mijn vrienden te worden begroet, won het uiteindelijk zodat ik besloot mijzelf keihard op te stellen.

Ik wil je zo graag zien

Ik berichtte terug:
‘Nee, je lost het probleem met je pinpas eerst maar op en dan kun je later komen. Of koop een cadeautje voor jezelf en je familie. It’s up to you.’
Maar Cat was niet voor één gat te vangen.
– ‘Hoe moet ik naar huis komen, ik ben nu ver van huis. Ik wil je zo graag zien.’
Ik bleef weigerachtig:
‘Je kunt bij een bankkantoor met je bankpas en ID-kaart geld opnemen. Veel succes.’
Ze gaf zich nog steeds niet gewonnen:
– ‘Ik heb alleen pinpas bij me, spaarbankboekje ligt in kamer bij vriendin in Pattaya.’

Ik vertrouw je niet meer

Ik kreeg er een beetje genoeg van:
‘Ga maar naar een bankkantoor en vraag daar maar om een oplossing. Ze zijn erg behulpzaam, hier in Thailand.’
Vervolgens hoorde ik 20 minuten lang niets meer. Het zou me niet verbazen als ze toch naar Pattaya zou komen en het leek me verstandiger om haar te laten weten dat dat van mij niet zo nodig meer hoefde. Dus ik schreef:
‘Ga alsjeblieft naar huis. Ik vertrouw je niet meer. Ik wil je niet zien. Het spijt me. Het ga je goed.’
Meteen volgde weer een reactie:
– ‘Ik ben nu bij bank, die helpen me nu en ik wil je zo graag zien.’
Ik reageerde niet meer en er volgden, met enige tussenpozen, nog de volgende mededelingen:
– ‘Ik hoop dat ik je snel zie.’
– ‘Ik heb nu ticket.’
– ‘In Pattaya om 20.30.’
– ‘Alsjeblieft, brother, ik wil je zien.’
– ‘Ik lieg niet tegen je.’
– ‘Ik heb echt problemen met pinpas, bank heeft me geholpen.’

Foto van dochtertje in de strijd gegooid

Ook werd er nog een foto van dochtertje in de strijd gegooid en vervolgens:
– ‘Ik heb in Pattaya geen kamer om te slapen.’
Tijd om weer eens iets van me te laten horen:
‘Dan kun je beter wegblijven.’
Een emoticon met heel veel tranen verscheen op mijn scherm.
– ‘Ik lieg niet tegen je, please!’
Toen een telefonische oproep die ik niet beantwoordde en daarna werd het, om 16.15 uur, stil. Heel stil. Pas om 20.58 kwam er weer een teken van leven.
– ‘Nu in Pattaya. Op zoek naar kamer om te slapen.’

Toen kwam alles toch nog goed

Kijk, dít kon ik nu wel waarderen. Ze had toch het grootste deel van mijn bahtjes gebruikt om de reis hier naartoe te ondernemen, met het risico dat ik afwijzend zou blijven reageren.

Dan had ze de paar honderd baht die nog over waren hard nodig om met een bus in 14 uur weer terug naar huis te hobbelen. Dus ik zette de deur op een kiertje: ‘Je zou naar de Wonderful 2 Bar kunnen komen. Misschien bied ik je een drankje aan.’

Nog geen 5 minuten later kwam ze, bepakt en bezakt, aanlopen. We dronken wat en gingen naar de hotelkamer, want ze had wel het één en ander uit te leggen. Ik accepteerde haar verhaal, we maakten wat elementaire afspraken over de twee dagen die ze bij me mocht blijven, we besloten, hoewel het nog vroeg was, deze avond niet meer terug te gaan naar de Wonderful 2 Bar en toen kwam alles toch nog goed.

– Herplaatst ter nagedachtenis aan Frans Amsterdam (Frans Goedhart ) † april 2018 –

2 reacties op “Een meedogenloze Farang”

  1. luc zegt op

    Zelf nog ook 1 geholpen en in wonderfull bar 2 laten werken en kwam alle dagen bij mij logeren gratis .Verdiende op goed jaar 550.000 huis vader vernieuwd 1.800.000 nieuw huis gekocht in haar dorpje .Soms meer dan 30 drankjes per dag en 1500 tot 2000 per dag in bar. Eens met buitelander die haar 40.000 baht gaf 1e dag. Moest er 2 weken bij blijven maar 2e dag wilde hij naar bkk en ze wilde niet mee. Ok zie u als ge terug komt. Direct weer gaan werken amerikaan 1e dag haar uitbetaald maar alle dagen bij komen logeren. Wat gaat ge met die andere doen die 40.000 betaald heeft ??? aja kan er niet meer bij gaan want amerikaan heeft nu uitbetaald . Opeens pas toegekomen en die amerikaan belde al na 5 minuten .Ik wil niet gaan , zou moeten mee gaan om naar condo te gaan zien die hij mischien wil kopen .Ik: Ge er maar naartoe .Zij geen goesting maar ik , ga toch , Die amerikaan verlieft op haar en gaan zien .Paar dagen later die condo gekocht 3 millioen. Later is op zijn naam ??? Weet niet , Moet eens vragen , en nee . Dan moet hij elk jaar kosten betalen voor registratie wegens thai naam. Zeg hem op uw naam te zetten en dan geen kosten en gij tekent dat hij er gans zijn leven mag blijven . En hij heeft dat gedaan. Dus nu extra condo voor haar in pattaya voor later ook. Ik nooit iets betaald .en goede vriendin geholpen..Ze was eerlijk en wilde niks van mij .Vroeg soms kippepoten mee te brengen van markt met chilli 60 baht en betaalde mij direct terug..Dus ik help thaise met buitelanders die willen geld show verkopen.is OK. .

  2. Cor zegt op

    Ja, dat was Frans te voeten uit. Ik ging spontaan glimlachen bij het verhaal.
    Frans was niet alleen bijzonder intelligent man en taalvaardig bijzonder begenadigd spitant schrijver, hij was in de dagelijkse omgang gewoon een bijzonder realistisch ingestelde persoonlijkheid die zichzelf moeiteloos kon relativeren.
    En dat deed hij ook met iedereen die zijn sociale pad kruiste.
    Een fantastisch inspirerende persoonlijkheid die mij heel begripvol maar tegelijk voldoende kritisch begeleidde bij mijn eerste stapjes in het Pattaya-kluwen dat toen in al mijn onervarenheid nog een reële bedreiging voor mij vormde.
    Bedankt, o zo bijzondere man voor het gidsen in die dagen waarin jij het gevaar van mijn toenmalige naïviteit naïviteit zo accuraat maar tegelijk bijzonder tactvol parkeerde.
    Ik had in de bijna 10 daaropvolgende jaren nooit nog het geluk jouw gelijke die ook nog eens even oprecht begaan was met mij te ontmoeten.
    In mijn gedachten blijf je alvast een bijzonder en dierbaar gekoesterde herinnering vormen.
    Bedankt, Frans
    Cor


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website