Moeder Natuur is lange tijd niet erg vriendelijk geweest voor de bewoners van Ban Limthong, een boerendorp in Buri Ram in het Noordoosten. Rijst is er het voornaamste middel van bestaan, maar de condities zijn ongunstig.
Het grootste deel van het jaar ligt het land er verdroogd en verdord bij. De boeren zijn afhankelijk van het regenseizoen voor hun ene rijstoogst per jaar en tot overmaat van ramp viel de laatste tijd de regenval tegen.
Veel dorpelingen in Thailand hebben met dezelfde problemen te maken; voor de dorpelingen van Ban Limthong is daar een einde aan gekomen. Ze profiteren van Raknam (Love Water), een watermanagementproject van Coca-Cola in het kader van haar Corporate Social Responsibility Programme. Omdat het bedrijf zelf grote hoeveelheden water gebruikt, is het een campagne begonnen om de gevolgen daarvan voor het milieu te reduceren.
Gelanceerd in 2007 heeft het project (en andere CSR-programma’s) tot doel dezelfde hoeveelheid water aan dorpsgemeenschappen terug te geven als het zelf wereldwijd tegen 2020 gebruikt.
Kern van het Raknam project is de aanleg van zogeheten kaem ling (monkey cheeks), een idee dat in 1995 door de koning werd gelanceerd toen Bangkok onder water liep. De koning adviseerde het gemeentebestuur gigantische vijvers te graven om het water af te voeren. Sindsdien is kaem ling een begrip elders in het land als een goedkope en milieuvriendelijke methode om overstromingen en droogtes te bestrijden.
Simpel gezegd komt het erop neer dat in het regenseizoen water wordt opgeslagen in de ‘apenwangetjes’, en dat water kan in het droge seizoen worden gebruikt om het land te bevloeien. Maar Raknam is meer dan wateropslag. Afgezien van vergoedingen voor de dorpelingen om vijvers te graven, voorziet de campagne ook in adviezen. Zo werkt het bedrijf samen met organisaties als het Hydro and Agro Informatics Institute. Dat levert technische assistentie, bijvoorbeeld bij het bepalen van de beste plaats voor de vijvers.
Ooit niet meer dan een woestenij is Ban Limthong nu een van de 84 dorpen in het land, die door de regering zijn uitgekozen als een goed voorbeeld van duurzaam watermanagement. Het inkomen van de dorpelingen is gestegen en ze kunnen nu verschillende gewassen verbouwen, waardoor de ecologische diversiteit van het gebied is verbeterd.
‘Met dit programma voel ik dat mijn leven terug is’, zegt een van de boeren. ‘Ik voel me gelukkig wanneer ik zie dat het water ons kanaal vult. Ons dorp kan meer rijst oogsten. Het maakt me trots dat ik in staat ben onze gemeenschap te helpen ontwikkelen. Ik hoef niet meer na de rijstoogst naar de grote stad om een baantje te zoeken. Ik kan nu thuisblijven.’
(Bron: Bangkok Post, 2 juli 2013)
Kijk aan dit soort investeringen heb je nu echt iets voor de lange termijn. Uitrollen over heel het land zodat men ook daar voldoende irrigatie opties heeft, wateroverlast beperkt wordt ( denk ook aan ontbossing!!).